Jule-is og marsipangris

I Hallingdal sine bratte bakka,

der finn du fossa og isetappa.

Dei kan du klyve på med øks og rep,

nytt gjedne stegjern slik at du fær grep.

2.dag-jul: På tide å setja ribbefeittet i røyrsle, og friske opp pumpen litt.
Underteikna og Sigbjørn tok difor turen te Golsjuvet; Ein avkrok midt i ingenmannsland mellom Åsgardan og Robru.
Golsjuvet e fint det. Nordvendt, kaldt, og isut. Akkurat slik ein treng det.

Det va flotte forhold å klyve på. Litt glatt, men ellers fint. Går greit så lenge ein bruka stegjern og øks. Tau er også å anbefale, i tilfelle du dett.

Det e sjuuukt kult å klatre på store søylu med masse pipu og blomkål som rasla og knuse slik at det høyres ut som om nokon har endevendt ein porselensfabrikk.

"Heihei. E heite Sigbjørn, e e tindevegleiarn din for dagen. E ska sikre de idag. E har funne fram litt granbar som du kan stå på. Må jo skape litt julestemning."

"Etterpå ska e klatre den, og den, og den, og den to gongu, og den, og den.. 

Siggen traverserte eit lite stykkji ut frå den planlagte linja, te han følte at han va på tynn is. Då gjorde han som forhuden og trekte seg rooolig attende.

Dei kjekkaste isklatreran har aldri problem med å få seg klatremus. Denna får desverre ikkje feire jul igjen..

Både eg og Sigbjørn var einige om at detta hadde vore ein fin dag, og at me likte isklatring. Me va spesielt einige i at det e fint heime i Hallingdal, spesielt med alle dei flotte craga, islinjun, fjellsidun og bakkan. <3 <3 <3

Oppdikta

kremt kremt.....



Den raude kammen


Langt nedi kassa med gamalt skrot
Rotar eg hektisk rundt, ja dykk veit
meg, orden ro og tolemot.

Planen for dagen er klar
Her snakkar me listing smyging
og psykande utklatringar på kompakte sva
Eg manglar berre ein raud kam, den berre MÅ eg ha.

I ei kasse som dette er det ikkje berre isenkram å finne
Det slår meg at her leitar eg rundt i gamle minne

På eit knippe med kilar av luguber kvalitet, heng
ein styggskeiv diger kam og eg kjenner det er like
før eg gret. Vagt eg minnast noko om rygging, Pathfinder, parkering
skammfullheit og Kvam.

Lenger nede i kassa finn eg min fyrste karabin
Den er sikkert frå dne tida då Aqua og Etype var "inn".
Slik held ferda i minneboka fram. Eg reiser til Lofoten
Bohuslen, Jotunheimen og ikkje minst Kvam

Langt om lenge fører leitinga fram, og eg held opp ein
liten raud kam.



Det var forfattaren sjølv som las.......
Skreve på tur gjenom Lærdalstunellen (det var forfattaren sjølv som køyrde)